We schrijven 1 mei 2022. Een belangrijke dag. Vandaag wordt ik 44. Maar dit is niet waar het vandaag om draait. Vandaag staat na 4 jaar weer de 1e triathlon op het programma. Een sprint triathlon wel te verstaan. 250 m zwemmen, 10 km fietsen om met 2,5 km hardlopen te eindigen. Voor een leek lijkt het allemaal peanuts maar doe het maar eens achter elkaar. Natuurlijk moet ik toegeven dat het niet het meest zware is maar het is wel even een moment om te kijken waar je staat. 4 Jaar geleden deed ik er in het totaal 40,54 minuten over. Nu 4 jaar ouder ben ik benieuwd hoe het vandaag uit zal pakken.
Bij deze triathlon start je op tijd. Ik ben om 10:27 uur aan de beurt. Maar voordat ik het water in spring zijn er eerst wat andere stappen die genomen moeten worden. Om 09:30 uur kan ik mijn startnummer ophalen. Nadat dit gebeurt is ga ik met mijn spullen het Parc Ferme in. Hier is de wisselzone. Zowel de wissel van het zwemmen naar de fiets als van de fiets naar het lopen vinden hier plaats. Dit is niet altijd het geval maar ik vind dit prettig. Lekker alles bij elkaar. Mijn fiets hang ik aan het rek en op mijn handdoek leg ik mijn schoenen, helm en startnummer.
Als ik dit gedaan heb is het nog even wachten. Ik heb mijn trisuit al aan gedaan vanmorgen dus hoef ik mij niet meer om te kleden. Ik heb alleen nog wel mijn jack en joggingbroek aan. Het is tenslotte nog maar een graad of 10. Tijdens het wachten loop ik wat rond en vergaap mij aan de mooie (en vooral dure) fietsen die er reeds hangen. Wat ik ook mooi vind aan deze triathlon is dat het toegankelijk is voor iedereen. Zo doen er minder valide mensen mee en ook kinderen die gebruik maken van de fiets waarop ze maandag weer naar school fietsen.
Wanneer ik nog 15 minuten heb trek ik de laatste kledingstukken uit. 10 minuten voor de start moet ik me melden bij het bad. Ik krijg met een stif het nummer op mijn arm geschreven en dan is het nog een paar minuten tot de start. Nog even de tijd om mijn supporters (vriendin en kinderen) te begroeten en dan mag ik mij in het water laten zakken. Aangezien de 2 deelnemers voor mij zich afgemeld hebben mag ik 2 minuten eerder het water in, maar goed….. Wat denken ze zelf…. Echt warm is het buitenbad nog niet. Ik wacht dus nog wel even.
En dan is het zover, ik laat mij in het water zakken (valt trouwens wel mee hoe koud het is) en de juffrouw aan de kant begint af te tellen, 5,4,3,2,1 en we zijn begonnen
Het is de bedoeling dat je elke baan heen en terug zwemt, dan keert en wisselt naar de volgende baan. Dit 5 banen lang dus snel gerekend….. 2x25x5 is 250 meter. Ik begin zoals gewoonlijk weer eens te hard en dit moet ik later terug betalen. Uiteindelijk kom ik na 3.40 m het water uit. Niet heel slecht….. Maar al wel redelijk kapot en we moeten nog een stukje…..
Dan de wissel. Dit ging echt heel traag. Ik kreeg mijn sokken niet aan want dat is best lastig met natte voeten maar het lukte uiteindelijk, schoenen aan, helm op en nummerband om. Met de fiets aan de hand naar de balk en hop, fietsen maar. Het waren 10 rondjes van iets meer dan 1 km. Ik zag de supportploeg dus 10 keer aan de kant staan, dat motiveerde wel. Wat niet motiveerde was de snelheid van de andere (veel) deelnemers. Op de meest snelle fietsen en met hoog tempo vlogen ze mij voorbij. De vorige editie was erg nat dus ik wilde wel een snellere (of iig zelfde) tijd neer zetten. Volgens mijn eigen tijdregistratie is dit gelukt. Na de rondjes op de baan weer afstappen voor de balk en door naar wissel 2. Deze ging beduidend sneller. Fietsschoenen uit, hardloopschoenen aan, helm af en door.
Ik kan mij herrinneren dat ik de vorige keer flink stuk ging tijdens het lopen. Ook al was het maar 2,5 km ik was halverwege al flink aan de lat. Dit wilde ik nu anders doen. Ik begon wat rustiger en dit hielp. Ik kon mijn tempo goed volhouden en na 2 km draaide ik de atletiekbaan op. Hier nog een rondje en dan was het einde daar. Weer kwamen er snelle mannen voorbij maar ach, ik ben 44 jaar en doe wat ik leuk vind. Met een eindtijd van 40.39 min was ik 4 seconden sneller. Niet ontevreden.