Als het niet op Strava staat is het niet gebeurd. Aan die gedachte maak(te) pik mij ook wel eens schuldig. Maar voor wie sport je eigenlijk? Voor jezelf of voor je vrienden die via strava (of andere platformen als Nike Run club, runkeeper etc) jou activiteiten kunnen volgen.
Ik merk de laatste tijd dat ik steeds minder gebruik maak van Strava (de andere deed ik al niet). Mijn activiteiten worden niet automatisch mee ge-upload want dat heb ik uitgezet en vaak denk ik er niet eens meer aan om na het sporten het op Strava te zetten. Ik heb mijzelf de vraag gesteld waarom ik dat eerder wel deed. Deed ik dit om mijn voortgang in de gaten te houden of deed ik dit voor anderen. Zoiets van: “kijk mij eens actief zijn”? Wat erg meespeelt is dat mijn horloge (garmin fenix 6 pro) en daarbij horende app eigenlijk alles laat zien wat ik wil weten. Daar heb ik dus geen andere app voor nodig. Voor de segmenten hoef ik het eigenlijk ook niet te doen. Ik ben niet zo’n goede fietser dat ik in aanmerking kom voor een KOM.
Wat ik ook wel eens deed, en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat niemand anders dat doet, is een activiteit niet uploaden omdat het niet zo lekker ging. Als ik met zware benen en langzamer dan 11 km/u liep dan vond ik het niet de moeite waard. Belachelijk eigenlijk maar ik maakte mij er toch schuldig aan. In mijn garmin app liet ik het wel gewoon staan want dat zag toch niemand š¤ Ik hield dus vooral mijzelf voor de gek.
Ergens voel ik dus nog wel de behoefte om dingen te blijven vastleggen en checken. Het liefste zou ik eigenlijk volledig op gevoel willen lopen/fietsen. Niet meer de drang voelen om maar sneller en verder te willen maar gewoon doen wat goed voelt. Helaas ben ik nog niet zover. Ik heb het wel enkele keren geprobeerd maar het helemaal loslaten wil toch nog niet echt.